Το λογοτεχνικό μου:"... και δεν υπήρχε κανένας έξω."

Αυτό μου συνέβη σχεδόν πριν από δύο χρόνια, όταν ήμουν στο σπίτι μου ένα βράδυ που κάτι έκανα στον υπολογιστή.

Ήταν περίπου 2 ή 3 το πρωί όταν είδα ότι η πόρτα μπροστά μου άνοιξε λίγο. Δεν με ένοιαζε γιατί νόμιζα ότι ήταν ο άντρας μου, οπότε συνέχισα κοιτάζοντας την πόρτα περιμένοντας να έρθει, αλλά τίποτα.

 Πολύ περίεργο! Νόμιζα ότι ήταν ο άνεμος. Συνεχίσα να δουλεύω, αλλά ένιωσα ότι η πόρτα άνοιξε λίγο περισσότερο. 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που ένιωσα εκείνη τη στιγμή, μια αίσθηση πανικού ήρθε πάνω μου. Πάγωσα αλλά αν και δεν είδα τίποτα, ένιωσα ότι κάτι έπεσαι πάνω μου, σαν κρύα φύλλα...

Στάθηκα στην καρέκλα και σε λίγα δευτερόλεπτα ανοίξε την πόρτα ο άντρας μου φέρνοντας μου ένα καφέ: 

- "Verόnica, τι έπαθες, Γιατί έχεις αίμα;

- "Τι αίμα; Πού; 

Στο πρόσωπο μου υπήρχαν δύο γρατσουνιές, βαθιές γρατσουνιές, και το αίμα ήταν πάνω στο στήθος μου ...

Με τον...

BLUEPRINTS

Σας καλώ, φίλοι και φίλες!!!!

Και το Σάββατο 15 και πάλι, ελπίζω να σας δω αγγαλιά με την ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΑΣ στο Λογοτεχνικό!!!!

Με την φωτογραφία...

Και ο τίτλος .... 

"Έξι κεφάλια στο κουτί..."